Η πνευματικη "φτωχια"
Τι εννοούμε με την πνευματική φτώχια; Εννοούμε τους ανθρώπους που δεν σκέπτονται πριν να πράξουν, λάβουν μια απόφαση ή πριν ομιλήσουν . Δεν έχουν την κριτική ικανότητα να κρίνουν το τι τους πλασάρεται και δεν μπορούν να δουν με καχυποψία τι γίνεται γύρω τους.
Χωρίς να προσπαθώ να δώσω μειονεκτικό χαρακτήρα σε αυτά τα άτομα πιστεύω
ότι αποτελούν ένα κοινωνικό πρόβλημα. Η πρακτική του μη σκεπτόμενου ανθρώπου
δεν ωφελεί την πρόοδο μιας κοινωνίας. Εξηγώντας δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε
ότι οι χώρες με ανθρώπους πνευματικά ‘’πλούσιους’’ είναι και πιο ανεπτυγμένες
σε όλους τους τομείς. Αρχίζοντας, με την
πολιτική. Αν ένας λαός δεν μπορεί να σκεφτεί πιο ανοιχτό μυαλά και χωρίς τις βαθιά
ριζωμένες προ υπάρχουσες ιδεολογίες του, πώς αυτός ο λαός θα εκσυγχρονιστεί με τις
απαιτήσεις του σήμερα; Ας πάρουμε
παράδειγμα τη Κύπρο. Υπάρχει η δεξιά ,αριστερά
και μια μεσαία πολιτική που ο ένας τσακώνεται με τον άλλο χωρίς να προσπαθούν ούτε να αποδώσουν την ευθηνή στον εαυτό τους, αλλά ούτε και να προτείνουν
πραγματικές και αποτελεσματικές λύσεις. Το περίεργο αντί ο κόσμος να αντιτίθεται στο κατεστημένο για τιμωρία αυτών
τον μεγιστάνων που έφεραν την Κύπρο σε αυτή την κατάσταση. Αντί να ψηφίζουν νέους
ανθρώπους - οραματιστές- με ηθικές αξίες πάνω από όλα, ψηφίζουν τους ισχυρούς λες
και το ψηφοδέλτιο έχει τρεια μονο άτομα και πρέπει να αποφασίσεις ένα από αυτά.
Συνεχίζοντας, ας ασχοληθούμε με το θέμα του εκπαιδευτικού συστήματος και
πιο συγκεκριμένα με μαθήματα που εστιάζουν στον άνθρωπο και όχι στο πως να
γίνεις καπιταλιστής σε δώδεκα χρόνια. Έχοντας αποφοιτήσει πρόσφατα από λύκειο κατάλαβα
ότι το μόνο που μου είχαν μάθει εκτός από τα βασικά μαθηματικά και ελληνικά
είναι πως πρέπει να βρω μια δουλεία με πολλά λεφτά. Αυτός είναι ο προορισμός του
ανθρώπου άραγε; Να βγάλει αρκετά λεφτά; Ο κόσμος είναι αξιολύπητος αν στοχεύεις και ελπίζεις μόνο για την απόκτηση κεφαλαίου. Αν η μέση εκπαίδευση είναι ο βασικός τρόπος του να γίνει κάνει κάποιος πνευματικά πλούσιος με έχει κάνει
φτωχότερη και από ζητιάνα.
Δυστυχώς για τους περισσότερους ανθρώπους η μέση εκπαίδευση είναι και οι
μόνη εκπαίδευση που τους παρέχεται
καταδικάζοντας τους σε μια ζωή να υπηρετούν το σύστημα και να μην οραματίζονται
ένα καλύτερο κόσμο.
Πολύ ευστοχά αυτά που λες. Σιγουρά η απαρχή του προβλήματος ξεκινά τόσο από την υποδεέστερη παιδεία που παρέχεται στην κυπριακή κοινωνία όσο και από το οικογενειακό περιβάλλον όπου ριζώνονται πολύ βαθιά απόψεις και προκαταλήψεις. Αναμφισβήτητα όμως η πνευματική φτώχεια έχει να κάνει και με την καθαυτή προσωπικότητα του ατόμου και την επιμονή του να μαθαίνει και να εξελίσσει την πνευματική του φύση.
ReplyDeleteΣυμφωνώ με τα περισσότερα από όσα είπες μου αρέσει ο τρόπος γραφής σου καθώς και τα περιθώρια που αφήνεις στον αναγνώστη έτσι ώστε αρχικά να προβληματιστεί αλλά και έπειτα να σκεφτεί και να αναπτύξει την δική του άποψη σχετικά με το θέμα που προβάλλεται. Συμφωνώ όμως και με το σχόλιο της Καρολίνας ότι το πρόβλημα δεν προέρχεται μόνο από τον τομέα της εκπαίδευσης αλλά και από το οικογενειακό περιβάλλον κατά τα πρώτα στάδια της ζωής του παιδιού.
ReplyDeleteΟλα όσα θίχτηκαν έχουν μεγάλη δόση αλήθειας. Εγώ θα ήθελα να δηλώσω πως μια είναι η λύση για την Κύπρο. Να ξαναφυτέψει την εκπαίδευση της για να ανθίσει πιο γερό δέντρο.
ReplyDelete