Οταν το οχι σημαινει οχι

Συνέχεια ακούμε ιστορίες βιασμού και πλέον τίποτα δεν μας κάνει εντύπωση. Μόνο  τρόμο, για να μην γίνουμε εμείς το επόμενο θύμα, η κόρη μας ή κάποιο πρόσωπο που αγαπάμε. Ποτέ δεν σκεφτόμαστε τον γιό μας. Και γιατί άλλωστε ; Αφού είναι πλέον κοινό αποδεχτό ότι οι γυναίκες βιάζονται τις περισσότερες φορές.  Και όμως, και οι άνδρες βιάζονται. Άρα από εδώ και πέρα όταν μιλάμε για βιασμό εννοούμε και τα δύο φύλα.

Καταρχάς, ο βιασμός σύμφωνα με το λεξικό της Πύλης είναι ο εξαναγκασμός κάποιου σε συνουσία χωρίς τη θέλησή του. Πολλή έχουν πέσει στην παγίδα να εμπιστευτούν τα λάθος άτομα ή έχουν βρεθεί την λάθος ώρα στην λάθος τοποθεσία. Τι συνέπειες έχει η συγκεκριμένη πράξη στα άτομα και τι συμβαίνει σε μεταγενέστερο στάδιο;

Η αλήθεια εκτός από σωματικές συνέπειες γρατσουνιές, δαγκωματιές, σεξουαλικά μεταδιδόμενους ιούς είναι μεγάλες και οι ψυχολογικές συνέπειες που βιώνει το άτομο και πολλές φορές είναι εφόρου ζωής τα ψυχολογικά τραύματα που αποκτεί.

Το τραύμα ψυχής είναι τόσο δυνατό που μπορεί να επηρεάσει τόσο την πνευματική υγεία του θύματος όσο και τις μετέπειτα αποφάσεις του. Από την εμπιστοσύνη προς σε άλλα άτομα  μέχρι την δημιουργία σύνδεσης  με αυτά.  Σύμφωνα με την έρευνα του δικηγόρου Άγγελου Τσιγκρή :

i) To 20,7% των θυμάτων βίωναν συναισθήματα ταπείνωσης ως αποτέλεσμα του βιασμού τους σε μεγάλη και το 62,1% σε πολύ μεγάλη ένταση.

ii) Το 16,4% βίωναν συναισθήματα οργής σε μεγάλο και το 71,6% σε πολύ μεγάλο βαθμό.

iii) Το 12,1% βίωναν συναισθήματα αηδίας σε μεγάλη και το 74,1% σε πολύ μεγάλη ένταση.

iv) Το 26,7% βίωναν συναισθήματα κατάθλιψης σε μεγάλο και το 50% σε πολύ μεγάλο βαθμό.

v) Το 7,8% βίωναν συναισθήματα ανακούφισης ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ήσαν ζωντανά μετά το έγκλημα σε μεγάλη και το 34,5% σε πολύ μεγάλη ένταση.

vi) Το 30,2% των θυμάτων βίωναν συναισθήματα ενοχής για τη θυματοποίηση τους σε μεγάλο και το 14,7% σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Τέλος, το 35,3% των θυμάτων απάντησαν ότι θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει το βιασμό τους αν είχαν συμπεριφερθεί διαφορετικά.

Συμπερασματικά, τα θύματα κατηγορούν τον εαυτό τους νιώθοντας αηδία και ταπείνωση σε μεγάλο βαθμό μετά τον βιασμό τους. Τι κάνουν οι νόμοι της Ευρώπης σχετικά με αυτές τις βαρβαρότητες που βιώνουν καθημερινά οι άνθρωποι; Τίποτα, ή σχεδόν τίποτα. Τα ΜΜΕ παραμορφώνουν τα γεγονότα βιασμού παρουσιάζοντας ακραίες μεμονωμένες επιθέσεις ομάδων για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κοινού αλλά δεν μιλάνε για καθημερινές περιστάσεις. Ως ένα βαθμό είναι λογική η πρακτική αυτή διότι συνήθως οι γυναίκες ντρέπονται να μιλήσουν στην αστυνομία για το περιστατικό βιασμού. Γιατί όμως ντρέπονται να καταγγείλουν το γεγονός: Ίσως και η στάση της αστυνομίας να μην βοηθάει ιδιαίτερα εφόσον η πρώτη ερώτηση που κάνουν στα θύματα πως ήσουνα ντυμένη; 

    "Κύριε Αστυνομικέ με όλο το σεβασμό η αμφίεση μου δεν έχει καμία απολυτός σημασία. Όταν είπα όχι εννοούσα ΟΧΙ"

Γιατί να κατηγοριοποιείται το θύμα αν είχε πιεί ή αν είχε ντυθεί "προκλητικά" και όχι να προσπαθούν να ρωτήσουν λειτουργικές ερωτήσεις που θα βοηθήσει να εξιχνιαστεί ο δράστης πριν βιάσει ξανά κάποιο άλλο άτομο.  Τροφή για σκέψη.

«Οι νόμοι έχουν τη δύναμη να δώσουν τη δυνατότητα δικαιοσύνης και να επηρεάσουν συμπεριφορές. Οι έρευνες δείχνουν επανειλημμένα ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι δεν πρόκειται για βιασμό όταν το θύμα είναι μεθυσμένο, όταν φοράει αποκαλυπτικά ρούχα ή όταν δεν αντιστέκεται. Το σεξ χωρίς συναίνεση είναι βιασμός, τελεία και παύλα. Μέχρις ότου οι κυβερνήσεις εναρμονίσουν τις νομοθεσίες τους με αυτό το απλό γεγονός, οι δράστες του βιασμού θα συνεχίσουν να διαφεύγουν, με τα εγκλήματά τους να παραμένουν ατιμώρητα».

Πηγές:

1. http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/triantafyllides/search.html?lq=%CE%B2%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82&dq=
2. https://www.care.gr/post/4781/oi-synepeies-tou-egklimatos-tou-viasmou-sto-thyma